Infotheek

De aangekondigde herziening van de norm EN 1090-2, de norm die de technische eisen voorschrijft voor de uitvoering van constructief staalwerk, is begin augustus 2018 gepubliceerd. Dit artikel beschrijft de belangrijkste veranderingen ten opzichte van de versie uit 2011.

Het totstandkomen van de vervanger voor de EN 287-1 heeft tot nu toe heel wat voeten in de aarde gehad. Het was (en is nog steeds) de bedoeling om de huidige Europese norm 'EN 287-1: 2004: Het kwalificeren van lassers – smeltlassen – Deel 1: Staal' in de toekomst te vervangen door een internationaal aanvaarde ISO 9606-1, zodat op Europees en internationaal niveau eenzelfde EN ISO 9606-1 kan gebruikt worden.

Normen zijn geen statisch gegeven. Om ervoor te zorgen dat ze de laatste stand van de techniek volgen, worden ze minstens elke 5 jaar onderworpen aan een review om te bepalen of de norm moet aangepast worden. Indien er aanpassingen nodig zijn, zal vervolgens een nieuwe versie uitgebracht worden.

Raadpleeg de normen-antenne lastechniek voor een update van de lasgerelateerde EN ISO - normen in België.

De marktevolutie, nl. van constructies waarbij lasbewerkingen noodzakelijk zijn, vereist meer en meer dat lassers gecertificeerd zijn. Die vereisten worden opgelegd door de uitvoeringsnormen en -codes die steeds meer wettelijke verplichtingen (PED, EN 1090 …) of contractuele (EN 15085, EN ISO 3834, ASME …) vormen. De meeste ateliers zijn nog niet gecertificeerd in kwaliteitssystemen, vooral de EN 1090. Wat de klanten eerst eisen, is dat de lassers ten minste gecertificeerd zijn. Die verplichting wordt natuurlijk vooral beschouwd als een administratieve, ja zelfs nutteloze vereiste, aangezien ‘mijn lassers goede lassers zijn, ze lassen al twintig jaar!’ De termen 'kwalificatie' en 'certificatie' bij lassers betekenen een voortdurende objectieve evaluatie van de geschiktheid van lassers om verbindingen te lassen.